خداوندا...

خدوندا وقتی تو میروی 

شب می شود 

و قلب من پرپر میشود 

و ناامید می شوم و حقیر می شوم 

چو خاکی می شوم 

که بر آن نسیمی نمی وزد 

وبارانی نمی بارد 

و در آن گلی نمی روید 

و بر سرش ستارهای نمی در خشد 

تو می روی 

و من تنهای تنها می مانم 

تو می روی 

و من در غم خود خاک می شوم